பொதுத்தமிழ் - இலக்கணம் தொடரும் தொடர்பும் அறிதல் (i) இத்தொடரால் குறிக்கப்பெறும் சான்றோர் (ii)அடைமொழியால் குறிக்கப்பெறும் நூல்

தொடரும் தொடர்பும் அறிதல் (Thodarum Thodarpum arithal)

கொடுக்கப்பட்டுள்ள தொடருக்கு தொடர்புடைய சான்றோரையோ அல்லது நூலையோ தேர்வு செய்தலே தொடரும் தொடர்பும் அறிதல் ஆகும்.

இதனை அடைமொழியால் குறிக்கப்பெறும் சான்றோர்

அடைமொழியால் அறியப்படும் நூல்கள் என்றும் அழைக்கலாம்.

தமிழறிஞர்களின் மேற்கோள்கள்

பாரதியார் :
நீடுதுயில் நீக்கப்பாடி வந்த நிலா எனப் பாராட்டப பெற்றவர்.

"நெஞ்சையள்ளும் சிலப்பதிகாரம்" என்று போற்றியவர்.

பிறநாட்டு நல்லறிஞர் சாத்திரங்கள்
தமிழ்மொழியில் பெயர்த்தல் வேண்டும்
இறவாத புகழ்உடைய புதுநூல்கள்
தமிழ்மொழியில் இயற்றல் வேண்டும்.

பாரதிதாசன்:
திருவள்ளுவனைப் பெற்றதால் பெற்றதே புகழ் வையகமே.

தமிழுக்குத் தொண்டு செய்வோன் சாவதில்லை.

நீடுதுயில் நீக்கப்பாடி வந்த நிலா எனப் பாராட்டப பெற்றவர் பாரதியர். பாராட்டியவர் பாரதிதாசன்.

திருக்குறளில் இல்லாது இல்லை, இணை இல்லை முப்பாலுக்கு இந்நிலத்தே.

தொண்டு செய்து பழுத்த பழம்
தூயதாடி மார்பில் விழும்
மண்டைச் சுரப்பை உலகு தொழும்
மனக்குகையில் சிறுத்தை எழும் என்று பெரியாரைப் புகழந்தவர் - பாரதிதாசன்

எளியநடையில் தமிழ்நூல் எழுதிடவும் வேண்டும்
இலக்கணநூல் புதியாக இயற்றுதலும் வேண்டும்
செந்தமிழைச் செழுந்தமிழாய்ச் செய்வதுவும் வேண்டும்
எளிமையினால் ஒரு தமிழன் படிப்பில்லை என்றால்
இங்குள்ள எல்லோரும் நாணிடவும் வேண்டும்

தமிழ் ஒளியை மதங்ககளிலே சாய்க்காமை வேண்டும்
தகத்தகாயத் தமிழைத் தாபிப்போம் வாரீர்.

நாமக்கல் கவிஞர் வெ. இராமலிங்கம் பிள்ளை:
கைத்தொழில் ஒன்றைக் கற்றுக்கொள்
கவலை உனக்கில்லை ஒத்துக்கொள்.

தமிழன் என்றோர் இனமுண்டு
தனியே அதற்கோர் குணமுண்டு.

பெரியார்:
நாட்டில் உள்ள கேடுகளில் எல்லாம் பெருங்கேடு பெண்களைப் பகுத்தறிவற்ற சீவன்களாய் வைத்திருத்தல்.

பெண்ணடிமைக்கு முதன்மைக் காரணம் சொத்துரிமை இல்லாதது.

அரசின் அனைத்து துறைகளிலும் பெண்கள் பணியாற்றும்போது நம் சமுதாயத்தில் தலைகீழ் மாற்றம் ஏற்படும்.

காந்தியடிகள்:
இந்தியனாக இருப்பதைக் காட்டிலும் மனிதனாக இருப்பதே பெருமைக்குரியது.

ஞானப்பிரகாசம் :
மலையத்துவசன் மகன் ஞானப்பிரகாசம் என்பவர் 1812-ல் திருக்குறளை முதன் முதலில் பதிப்பித்து வெளியிட்டார்.

பெருஞ்சித்திரனார்:
வீறுடை செம்மொழி தமிழ்மொழி உலகம்
வேரூன்றி நாள் முதல் உயிர்மொழி.

பரிதிமாற்கலைஞர்:
திருந்திய பண்பும், சீர்த்த நாகரிககமும் பொருந்திய தூயமொழி தமிழ்ச் செம்மொழியாம்.

ஒட்டக்கூத்தர்:
“போலிப் புலவர்களின் தலையை வெட்டியவர்”

கெல்லட்:
தமிழ் இலக்கணம் படிக்கப் படிக்க விருப்பத்தை உண்டாக்குவது.

மாக்ஸ்முல்லர்:
தமிழ் மிகவும் பண்பட்ட மொழி எனக் கூறிய மொழியியல் அறிஞர்.

பாவணர்:
பதினாறு செவ்வியல் தன்மைகளைக் கொண்ட செம்மொழி அதுவே நம்மொழி.

எமினோ:
இன்றைய மொழியில் அறிவியல் வல்லுநர்கள் பேணிப் பின்பற்றத்தக்க வழிமுறைகளைத் தொல்காப்பியம் கூறுகிறது.

மகாவித்துவான் மீனாட்சி சுந்தரனார்:
“பக்திச்சுவை நனி சொட்டச் சொட்டப் பாடிய கவிவலவ” – என்று சேக்கிழாரைப் புகழ்ந்தவர்.

அதிவீரராமபாண்டியன்:
“போலிப் புலவர்களைத் தலையில் குட்டியவர்”.

வில்லிபுத்துரான்:
“போலிப் புலவர்களின் காதை அறுத்துவர்”.

திருநாவுக்கரசர்:
நாமார்க்கும் குடியல்லோம் நமனை அஞ்சோம் நகரத்தில் இடர்ப்படோம் நடலை இல்லோர்.

அரிச்சந்திரன்:
“அனைத்து இழப்பினும் உண்மையை இழக்கில்லேன்”

குலசேகர ஆழ்வார்:
தானோக்காது எத்துயரம் செய்திடினும் தார்வேந்தன்
கோனோக்கி வாழும் குடிபோன்று இருந்தேனே.

வள்ளலார்:
வாடிய பயிரைக் கண்டபோதெல்லாம் வாடினேன்.

இறவாத நிலை தரும்மொழி தமிழ்மொழி.

கலையுரைத்த கற்பனையே நிலையெனக் கொண்டாடும்
கண்மூடி வழக்கமெல்லாம் மண்மூடிப்போக”.

ஒத்தாரும் உயர்ந்தாரும் தாழ்ந்தாரும் எவரும்
ஒருமையுளர் ஆகிய உலகியல் நடத்தல் வேண்டும்.

அயோத்திதாசப் பண்டிதர்:
உங்களுடைய தருமமும் கருமமும் உங்களைக் காக்கும் .

தாராபாரதி:
வெறுங்கை என்பது மூடத்தனம், விரல்கள் பத்தும் மூலதனம்.

திருமூலர்:
உடம்பை வளர்த்தேன் உயிர் வளர்த்தேனே.

கண்ணதாசன்:
நான் நிரந்தரமானவன் அழிவதில்லை
எந்த நிலையிலும் எனக்கு மரணமில்லை

கெலன் கெல்லர்:
வாழ்க்கையில் இழப்பு என்பதே இல்லை, ஒன்று போால் இன்னொன்று வரும், அந்த நம்பிக்கை இருந்தால் வாழ்க்கை வெறுமையாகாது.

திரு.வி.க. :
ஈன்ற ஒருத்தியையும் பிறந்த நாட்டையும் பேசும் மொழியையும் ஒருவன் தாய், தாய், தாய் என்று போற்றுகின்றான்

ஒளவையார்:
மீதூண் விரும்பேல்

சுரதா:
பெற்றதை வழங்கி வாழும் பெருங்குணம் பெறுதல் இன்பம்.

அடைமொழியால் குறிக்கப்பெறும் சான்றோர் (Adaimozhiyal Kurikkaperum Sandror)

அடைமொழியால் குறிக்கப்படும் நூல்கள் (Adaimozhiyal Kurikkaperum Noolgal)

நூல்களில் உள்ள மேற்கோள்கள்

தொல்காப்பியம்
“கற்பெனப்படுவது பிறன் நெஞ்சு புகாமை”

திருக்குறள்
“அகர முதல எழுத்தெல்லாம் ஆதி
பகவன் முதற்றே உலகு”

“உள்ளுவதெல்லாம் உயர் வுள்ளல்”

“உறுபசியும் ஒவாப் பிணியும் செறுபகையும்
சேரா தியல்வது நாடு”

“காண முயலெய்த அசும்பில்”

“பெயக் கண்டும் நஞ்சுண்டு அமைவர்
நயத்தக்க நாகரீகம் வேண்டுபவர்”

“இடிப்பாரை இல்லாத ஏமாரா மன்னன்
கொடுப்பரிலானுங் கெடும்”

ஆத்திச்சூடி
“மனம்போன போக் கெல்லாம் போக வேண்டாம்”

“அறம் செய்ய விரும்பு”

“நாலடியும் இரண்டடியும் படித்தவனிம்
வாயடியும் சொல்லடியும் சொல்லாது”

“அறிஞர்க்கழகு கற்றுணர்ந்த அடங்கல்”

“எழுத்து அறிவித்தவன் இறைவன் ஆவான்”

கம்பராமாயணம்
“உடையாரும் இல்லை, இல்லாரும் இல்லை மாதோ”

“பூழிவெம் கானம் நண்ணி ஏழிரண்டு ஆண்டின் வா”

நற்றிணை
“முந்தை இருந்து நட்டோர கொடுப்பின்
நஞ்சும் உண்பர் நனிநாகரிகர்”

குறுந்தொகை
“யாயும் ஞாயும் யாராகியரோ?
எந்தையும் நுந்தையும் எம்முறைக்கேளீர்”

“வினையே ஆடவருக்கு வால்நுதல்
மனை உறை மகளிருக்கு ஆடவர் உயிர்”

“விருந்து வர கரைந்து காக்கை”

“கொங்குதேர் வாழ்க்கை அஞ்சிறைத் தும்பி”

“நிலத்தினும் பெரிதே வானினும் உயரந்தன்று?
நீரினும் ஆரளவின்றே”

“செம்புலப் பெயல் நீர் போல அன்புடை நெஞ்சம் தாம் கலந்தனவே”

பரிபாடல்
“தீயனுள்தென்றல் நீ பூவினுள் நாற்றம் நீ
கல்லினுள் மணியும் நீ சொல்லினுள் வாய்மை நீ”

“யான் இரப்பவை பொன்னும் பொருளும் போகவும் அல்ல”

அகநானூறு
“உயிர் இயைந்தன்ன நட்பின் அவ்உயிர்
வாழ்தல் அன்ன காதல்
சாதல் அன்ன பிரிவு அரியாளே”

புறநானூறு
“செல்வத்துள் பயனே ஈதல்”

“யாதும் ஊரே யாவரும் கேளிர்”

“தீதும் நன்றும் பிறர் தர வாரா”

“பெரியோரை இகழ்தல் அதனினும் இலமே”

“நெல்லும் உயிரன்றே நீரும் உயிரன்றே
மன்னன் உயிர்ந்த மலர்தலை உலகம்”

“நல்லது செய்தல் ஆற்றீர் ராயினும்
அல்லது செய்தல் ஓம்புமின்”

“ஒருவீர் தோற்பினும் தோற்பதுங்குடியே
இருவர் வேறலும் இயற்கையு மன்றே”

“நன்னடை நல்கல் வேந்தற்குக் கடனே
ஒளிருவாள் அருஞ்சம் முருக்கிக்
கயிறு எறிந்து பெயர்தல் காளைக்கு கடனே”

“எவ்வழி நல்லவர் ஆடவர்
அவ்வழி நல்லை வாழிய நிலேன”

“எத்திசைச் செலினும் அத்திசைச் சோறே”

“வெயிலென முனியேன் பனியென மடியேன்”

“ஈயென இரத்தல் இழிந்தன்று அதன் எதிர்
ஈயேன் என்றல் அதனினும் இழிந்தன்று”

திருமுருகாற்றுப்படை
“அறுவர் பயந்த ஆறமர் செல்வ
ஆல் கெழு கடவுள் புதல் வமால்வரை
மலைமகள் மகனே மற்றோர் கூற்றே
வெற்றிவேல் போர்க் கொற்றவை சிறுவ”

பொருநராற்றுப்படை
“ஆறலை கள்வர் படை விட அருளின்
மாறுதலை பெயர்கும் மருவின் பாலை”

சிறுபாணாற்றுப்படை
“தமிழ் நிலை பெற்ற தாங்க மரபின்
மகிழ்நனை மருகின் மதுரை”

பழமொழி
“நிறைகுடம் நீர்தளும்பளில்”

“ஆயிரம் பேரைக் கொன்றவன் அரை வைத்தியன்”

“ஆமை புகுந்த வீடும் அமீனா புகுந்த வீடம் உருப்படாது”

“கண்டதைக் கற்க பண்டிதன் ஆவான்”

தேவாரம்
“நாமர்க்கும் குடி அல்லோர் நமனை அஞ்சோம்”

“இன்பமே என்னாளும் துன்பமே இல்லை”

“குனிந்த புருவம் கொவ்வைச் செவ்வாயில் குமிழ் சிரிப்பும்”

“குறிக்கோளிலாது கெட்டேன்”

தமிழ்விடு தூது
“ஒருந்தமிழே உன்னால் இருந்தேன் – இமையோர்
விருந்தமிழ்தம் என்றாலும் வேண்டேன்”

சிலப்பதிகாரம்

“மாசறுபொன்னே வலம்புரி முத்தே
காசறுவிரையே கரும்பு தேனே”

“ஈன்ற குழந்தை எடுத்து வளர்க்குதூஉம்
சான்றோரும் உண்டு கொல் சான்றோரும் உண்டு கொல்”

“பூம்புகார் போற்றதும் பூம்புகார் போற்றதும்
மாமலை போற்றுதும், திங்களை போற்றுதும்”

“ஞாயிறு போற்றுதும், ஞாயிறு போற்றுதம்
திங்களை போற்றுதும், திங்களை போற்றுதும்”

“உரைசால் பத்தினியை உயர்ந்தோர் போற்றுதும்”

“ஊழ்வினை உருத்து வந்து ஊட்டுவது”

“அரசியல் பிழைந்தோருக்கு அரண் கூற்றாவதுவும்”

“கள்வனைக்கோறல் கடுங்கேலன்று”

“தேரா மன்னா செப்புவ துடையேன்”

“எழுகென வெழுந்தாய் என்செய்தனை”

“யானோ அரசன் யானே கள்வன்”

“பத்தினை கடவுளை பரசல் வேண்டும்”

“எவ்வயிர்க்காயினும் இரங்கல் வேண்டும்”

“மண்டிணி நாலந்து வாாவோர்க் கெல்லாம்”

“அறமெனப்படுவது யாதெனக் கேட்பின்”

மணிமேகலை
மறவா திதுகேள் மன்னுயிர்க் கெல்லாம்”

“உண்டி உடையும் உறையடு மல்லது கண்டதில்லை”

“எவ்வுயிர்க் காயினும் இரங்கல் வேண்டும்
மண்டினி ஞாலத்து வாவோர்க்கெல்லாம்
உண்டி கொடுத்தோர் உயிர் கொடுத்தோரே”

“இளமையும் நில்லா யாக்கையும் நில்லா
வளவிய வான்பெரு செல்வமும் நில்லா”

“உள்ளம் பெருங்கோயில் ஊன் உடம்பு ஆலயம்”

“அறமெனப்படுவது யாதெனக் கேட்பின்
மறவா திதுகேள் மன்னுயிர்க்கெல்லாம்”

“உண்டி உடையும் உறையுடு மல்லது கண்டதில்லை”

“பசிப்பிணி என்னும் பாவியது தீர்த்தோர்
இசைச்சொல் அளவைக்கு என் நா நிமிராது”